پایانه مرزی پلدشت

پایانه مرزی پلدشت

پایانه مرزی پلدشت مسیر هموار رونق مبادلات اقتصادی ایران با آسیاو اروپاست

پلدشت شمالی ترین نقطه آذربایجان غربی در ۴۷ کیلومتری غرب ماکوست که در سال ۱۳۸۸ از شهرستان ماکو جدا شد و به جرگه ۱۷ شهرستان استان پیوست، در این شهرستان و در کنار رود مرزی ارس پایانه مرزی پلدشت و در فاصله ۲۳۰ کیلومتری از مرکز استان قرار گرفته که با وسعت ۱۸.۲هکتار بعنوان یکی از دروازه های جمهوری اسلامی ایران با جمهوری آذربایجان محسوب می شود.

با ساخت پل موسوم به «دوستی» بین ایران و جمهوی خود مختار نخجوان، برنامه ریزی و ساخت تاسیسات پایانه مرزی پلدشت در محل مذکور در راس برنامه های سازمان راهداری و حمل و نقل جاده ای قرار گرفت.

مسیر پایانه مرزی پلدشت به مقصد کشورهای ارمنستان، آذربایجان و قفقاز در شمال کشور بسیار هموار است و وجود این مسیر هموار و مناسب رونق مبادلات اقتصادی ایران با شمال آسیا و اروپا را موجب شده است، همچنین از این مسیر است که ایران انرژی مصرفی جمهوری خودمختار نخجوان، یکی از جمهوری های آذربایجان را تامین می کند.

در سومین سفر استانی رئیس جمهور و هیئت دولت به آذربایجان غربی در سال ۱۳۸۹ با مهر خوردن نخستین گذرنامه به دست وزیر راه و ترابری وقت، فعالیت رسمی این مرز آغاز شد، از این مرز همچنین امکان دسترسی به خاک ترکیه از طریق خاک خاک جمهوری خودمختار نخجوان در مرز سدرک – دیل اوجی وجود دارد که می تواند بعنوان ظرفیتی ویژه برای کاهش بار مسافران پایانه مرزی بازرگان مورد بهره برداری قرار گیرد.

در این مرز همچنین با نظارت مرزبانی علاوه بر گذرنامه های رسمی، برای مردم ساکن مناطق مرزی این منطقه گذرنامه محلی صادر می شود، در پایانه مرزی پلدشت نیز تمام ارگان های مستقر در ایست اجباری پایانه ها فعالیت می کنند، مردم آذری زبان جمهوری خود مختار نخجوان هم به دلیل قرابت فرهنگی موجود، پنجشنبه ها برای خرید و دیگر تعاملات اقتصادی و تجاری در پنج شنبه بازار شهستان پلدشت حاضر می شوند.

پایانه مرزی پلدشت از شاهراه‌های کم‌نظیر جمهوری اسلامی ایران در دستیابی به بازارهای آسیای میانه از طریق آذربایجان‌غربی به شمار می‌آید. این پایانه در ۴۷ کیلومتری غرب ماکو در جوار رودخانه مرزی ارس قرار دارد و حدود ۴۰ سال از رسمی‌شدن آن می‌گذرد.

جمهوری خودمختار نخجوان طرف مقابل پایانه مرزی پلدشت است که امکان دسترسی به کشور ترکیه از طریق خاک جمهوری نخجوان با هدف کاستن از تراکم انبوه کاری در مرز بازرگان که در فاصله نه چندان دوری از این پایانه قرار دارد، وجود دارد و با طی مسافتی حدود ۵۰ کیلومتر می‌توان از طریق مرز سدرک دیل اوجو وارد ترکیه شد.